Erfiðir dagar liðnir.

Þá er maður búinn að vera að standa í garðvinnu í 2 daga.
Fórum tveir úr húsinu út í gærmorgun og byrjuðum að saga niður tré sem vor orðin of stór og skyggðu á húsið.
Þetta var heilmikil púlvinna. Þó vorum við með 2 keðjusagir.
Og mikið rosalega getur hæð trjáa platað mann. Greinar og stofnar voru miklu stærri en við gerðum okkur grein fyrir. En niður fór þetta allt saman og var sagað alveg niður við jörð.
Vorum að til um kl. 18:30 í gærkvöld. Einn íbúi hússins, sem kom ekki nálægt neinu og lét sig hverfa, fékk hálfgert áfall þegar hann kom svo heim undir kvöldið og sá hvað við höfðum afkastað. Vildi meina að við hefðum tekið meira en um hafði verið rætt, en það var nú ekki svo og honum gerð grein fyrir því.
Þá skrapp ég út í sundlaug og settist í nuddpottinn. Og það var sko þörf á því. Nýi nuddpotturinn er rosalega góður. Ég hélt að nuddbunan ætlaði í gegnum mig.
Svo héldum við áfram að saga niður í smærri hluta, í dag, það sem við söguðum niður í gær.
En það tók okkur ekki nema um 2 tíma.
Fór svo aftur í sund áðan og synti þá í 30 mínútur, 1700 metra. Svo í nuddpottinn á eftir og nú líður mér alveg stórvel.
Ætla svo að slaka á í kvöld og glápa á imbann, þó engin sérstök dagskrá verði þar.

Er vorið á næstu grösum?

Það eru margir sem velta því fyrir sér hvort vorið sé komið. Ég er nú eiginlega kominn á þá skoðun.
Alla vega eru trén í garðinum farin að springa út. Meira að segja birkið er farið að opna brumin. Og lætur það nú ekki plata sig neitt.
Mispillinn er orðinn vel grænn og reynirinn er líka byrjaður að opna sig. Þannig að vorið er komið og grundirnar gróa.
En svo hugsar maður til þess að sumardagurinn fyrsti er í vikunni. Ég er nú á því að gömlu karlarnir sem settu hann á í apríl hafi bara kunnað á tvær árstíðir, sumar og vetur. Þeir hafa semsagt alveg gleymt því að það eru líka til vor og haust, sem koma inn á milli.
Maður man nú svosem eftri því að hafa látið plata sig til að ganga í einhverri skátaskrúðgöngu á sumardaginn fyrsta, í frosti og þar af leiðandi í skítakulda og roki. Og ekki mátti maður vera í neinu utanyfir fína búninginn. Svo maður reyndi að troða sér í eitthvað innanundir, en það dugði ekki til. Maður varð kaldur frá toppi til táa.
En sem betur fer er ég ekki starfandi í skátahreyfingunni lengur og þarf því ekki að ganga í einhverri múnderingu fyrir þá. Í staðinn hef ég hugsað mér að fara í bænagöngu og biðja fyrir landi og þjóð. Ekki veiti af.
Og svo ætla ég að kíkja í kaffisölu Skógarmanna eftir hádegið á sumardaginn fyrsta. Þar er alltaf eitthvað gott til að láta í gogginn.
Vonandi sé ég marga þar sem ég þekki.
Kveðjur að sinni.
Marinó